Helaas konden we niet in onze sterkte opstelling meedoen, omdat Roderik een weekendje weg was, maar dat mocht de pret niet drukken. De tijd wel, want 7.45uur verzamelen op 2e paasdag is nou niet de meest favoriete bezigheid van de meeste ouders.
Verbazingwekkend waren de meeste ouders toch fris en fruitig op tijd op de parkeerplaats. Het wachten was alleen op de ouders van Tom. Sinds dat de vader van Tom de trainingspakken heeft gesponsord probeert hij steevast als laatste te komen. De schuld lag volgens Edwin volledig bij zijn vrouw, want die had voor de zoveelste keer zijn sleutels verstopt.
De loting had er voor gezorgd dat we ingedeeld zaten bij de winnaar van vorig jaar uit Winterswijk. De eerste 2 poulewedstrijden werden overtuigend gewonnen door de F1. Zowel St. Joris als ’t Peeske werden met 4-0 ingemaakt. In een enerverend duel tegen een fysiek sterke Winterswijk werd helaas met 1-0 verloren. In de kwartfinale stond de streekderby tegen Sc Brummen op het programma. Een wedstrijd die alle kanten op ging, maar waarin wij vooral technisch de betere ploeg waren. Beide ploegen kwamen niet tot scoren en zoals het in een derby hoort werd de wedstrijdspanning nog wat opgevoerd door een bloedstollende penaltyreeks die volgde. Onze keeper Bor wist zich te onderscheiden, waardoor we na een reeks van 6 penalty’s als winnaar uit de strijd kwamen.
De halve finale was een feit, maar met maar 1 wissel begonnen de krachten toch wat af te nemen en helaas troffen we in de halve finale weer Winterswijk. Uit de poulewedstrijden hadden we geleerd dat deze ploeg vooral fysiek erg sterk was en naar mijn mening soms over het randje ging. Winterswijk bleek dan ook een te sterke tegenstander te zijn. Door een foutje kwamen we op een 1-0 achterstand, waarna we er alles aan deden om terug in de wedstrijd te komen. De fantastische inzet mocht helaas niet baten en Winterswijk kon in de laatste minuut nog uit een penalty de 2-0 aantekenen. Op zich geen slechte prestatie tegen de winnaar van vorig jaar en tegen een club die 2 keer zoveel F-teams heeft als Eerbeekse Boys.
Wat over bleef was de wedstrijd om de 3e en 4e plaats. Ook deze wedstrijd moesten we tegen een grote amateurclub uit de achterhoek. De oranjehemden hadden echter weinig ontzag voor AZSV uit Aalten. In een wedstrijd waar beide teams behoorlijk vermoeid over kwamen was Eerbeekse Boys veruit de beste ploeg. We creëerden de beste kansen, maar wisten deze helaas niet te verzilveren. Een bloedeloze 0-0 was het gevolg en we konden ons weer opmaken voor een penaltyreeks. En wat voor eentje. De spanning was te snijden, de vermoeidheid eiste zijn tol bij beide ploegen. Door beide teams werd er veel gemist, waardoor uiteindelijk de 11e penalty er voor zorgde dat AZSV deze zenuwslopende troostfinale wist te winnen. Een beetje tegen de verhouding in, omdat we de betere ploeg waren. Uiteindelijk kunnen we alleen maar blij mogen zijn met een 4e plaats op dit mooie toernooi. Een mooie medaille was uiteindelijk een mooie prijs, een foto met Guus, de mascotte van de Graafschap en een mooie prijs voor onze keeper Bor. Bor werd verkozen tot beste keeper van het toernooi. Een geweldige prestatie van dit enorm gedreven mannetje.
Al met al een geweldig toernooi met een heel knap resultaat. Fantastische prestatie boys & girl!!!!!!
Van een supertrotse trainer.
