De uitwedstrijd bleek destijds met 3-7 een relatief eenvoudige potje. Toen was de wedstrijd na één helft gas geven gespeeld, want met de rust stond het al 2-7. De 2e helft werd als formaliteit afgedaan, zoals dat zo mooi heet.
Nu stond er wel ietsje meer druk op, want we wilden deze wedstrijd absoluut winnen, zodat we die week erop in en tegen Brummen voor het kampioenschap konden gaan strijden. Leider Wilhard had een weekend vrij genomen, net als grensrechter Niels en daarmee de trainer alleen achterlatend met de groep. Vast een 1 april grap dacht hij nog, maar dat bleek op zaterdag niet het geval. Gelukkig was vlogger Ruben er om te vlaggen. Die jongen is echt multifunctioneel inzetbaar en volgens hemzelf ook overal goed in. Daar zijn overigens de meningen over verdeeld. Volgens insiders schijnt hij namelijk minder goed te zijn in het geven van terugspeelballen. Eén voordeel als Ruben aan het vlaggen is, het is in ieder geval een stuk rustiger op de bank. Een bank die bezet werd door Rasit en Tijmen die beiden niet hadden getraind de afgelopen week. Voor de zekerheid was Jarno aangesloten vanuit de B1 omdat Rasit ook wat liesklachten had overgehouden aan de wedstrijd tegen WSV. Door de wissels moest er enigszins gepuzzeld worden met de opstelling. Ron werd doorgeschoven naar het middenveld en Ducodinho nam zijn plek centraal in de achterhoede over. De backposities werden ingevuld door Max en Yusuf. Op het middenveld speelden we met de punt naar veuren. Tomas en Ron in een meer controlerende rol en Danny was de punt. (naar veuren)
Bij het lezen van bovenstaande zin zal de oplettende lezer zich afvragen of de trainer last heeft gehad van een lichte vlaag van verstandsverbijstering. De moderne middenvelder, tegenwoordig ook wel box to box speler genoemd, is fysiek sterk, heeft veel loopvermogen, en schakelt moeiteloos om van aanval naar verdediging. Dan denk je aan spelers als Kanté van Chelsea, Mané van Liverpool of Pogba van United en niet direct aan Danny van Eerbeekse Boys, die een broertje dood heeft aan meeverdedigen. Was de trainer helemaal gek geworden of zat er een bepaalde gedachte achter deze verrassende keuze. Danny moet af en toe geprikkeld worden en bij Oene speelde een dame op het middenveld met een enorm loopvermogen. Genoeg prikkels lijkt me. Bovendien wist de trainer dat Danny die avond ervoor een romantisch etentje had gepland met zijn lieftallige vrouwtje. Geen haute cuisine uiteraard, want dat vind hij niet lekker. Het mot veul en vet zijn. Dus geen sushi voor Danny en Melissa, maar gewoon lappen vlees naar binnen werken in het steakhouse in Voorst. Dat is pas quality time. Het logische gevolg van zo’n intiem en romantisch samenzijn is dat de betreffende speler topfit is de volgende dag. De trainer nam dus weinig risico om Danny op het middenveld te posteren. Prima in staat om wat extra metertjes af te leggen. De dame bij de tegenstander zorgde bovendien voor genoeg motivatie en Danny werd er door zijn medespeler continue aan herinnerd dat hij vooral korter moest dekken. En dat was niet aan dovemansoren gericht. Danny zat er bovenop. Voor spelersvrouw Melissa moet het toch wel moeilijk zijn geweest. De ene dag zit de man van je dromen, bij het schijnsel van het kaarslicht voetje te vrijen met je en lieve woordjes in je oor te fluisteren tijdens een intiem en superromantisch diner. Wat had hij zijn best gedaan. Gekleed in een strak gesneden kostuum van Italiaanse makelij, een nonchalant gestrikte stropdas over zijn superslimfit overhemd, waar zijn gespierde borstkas zo goed in naar voren kwam. En wat rook hij lekker. Misschien had hij iets teveel van zijn favoriete luchtje “Old Spice” opgespoten, maar dat was ook wel weer aandoenlijk. Wat een knappe verschijning zat er tegenover haar, die strakke kaaklijn, zijn trendy gestileerde kapsel, zijn mooie ogen om in te verdrinken afgemaakt met die rode roos tussen zijn tanden. Dan heb je het gevoel dat je de meest bijzondere vrouw op aarde bent, totdat je hem de volgende dag als een bezetene achter een één of andere meid uit Oene ziet rennen. Wat een deceptie, het lijkt Temptation Island wel.
De wedstrijd had een stuk spannender kunnen verlopen als Timo een rode kaart had gekregen op het moment dat hij een doorgebroken tegenstander de weg blokkeerde. Gelukkig mocht hij blijven staan. De eerste 20 minuten begonnen we wat gelaten aan de wedstrijd maar in de 22e minuut opende Bunya de score en in de 24 minuten wist Danny even aan de aandacht van zijn vrouwelijke tegenstander te ontsnappen, die niet zo hard haar best deed om Danny te achtervolgen als andersom. Danny schoot de 2-0 binnen en daarmee was de spanning uit de wedstrijd. Zeker toen Timo vlak voor rust de 3-0 maakte. Net als bij de uitwedstrijd wilde de ploeg na de rust een vrije middag nemen, wat in de 46e minuut leidde tot een tegentreffer van Oene. Zonder al teveel inspanningen liepen we uit naar 5-1. In de slotfase wist Oene er nog 5-2 van te maken. Prima resultaat, zeker gezien de wisselingen in de achterhoede. De verdediging pakte het prima op o.l.v. een sterk spelende Duco op een voor hem relatief onbekende positie. Zelfs Max die Duco vorige week als rechtsback had zien scoren ging op zoek naar een treffer en was in het slot van de wedstrijd meer voorin te vinden dan in de achterhoede. Zijn inspanningen moest hij helaas bekopen met wat liesklachten. Yusuf deed het uitstekend op de linksbackpositie en was weer instaat om wat meer minuten te maken en ook Nikos speelde voor het eerst weer 90 minuten na zijn blessure. Al met al was het geen bijster goede pot van onze kant, maar een nuttige en zakelijke overwinning. Belangrijk in de race om het kampioenschap. De vorige keer toen ik dat woord in de mond nam verloren we direct de eerstvolgende wedstrijd tegen Victoria Boys. Laat dat een wijze les zijn voor ons allen. Maar we kunnen er niet omheen, want het kan volgende week maar zo gebeuren in de uitwedstrijd tegen Brummen, de huidige nummer 2. Dan zullen we wel moeten winnen en dat zal gezien de voorgaande wedstrijden tegen Brummen nog niet zo eenvoudig worden. Brummen is een ploeg die veel strijd wil leveren met enkele nogal fanatieke supporters en dan druk ik mij nog voorzichtig uit. Daarom kunnen we zaterdag alle steun gebruiken. We hopen dan ook dat er veel Eerbeekse supporters mee zullen reizen om ons daar aan te komen moedigen. Melissa kan ook gewoon komen, want er spelen geen dames in het team van Brummen;)
De wedstrijd zal om 15.00uur beginnen. En met uw steun kunnen we misschien voor de 3e keer in dit seizoen van Brummen winnen. Dat zou wel een geweldig mooi scenario zijn om kampioen te worden in een echte streekderby tegen Brummen. Dan kunnen we daarna als het allemaal lukt wellicht samen met u een biertje doen in de kantine van Eerbeekse Boys. Of misschien wel 2. Zoals u weet lust ik zelf geen bier, maar ik ben bereid bij een eventueel kampioenschap van het dreamteam een uitzondering te maken. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat eventuele donaties in de vorm van kannetjes bier door de boys bijzonder gewaardeerd worden.
